1920 yılında Bolşevikler arasında sendikalarla ilgili görüş ayrılığı ortaya çıkmıştı. Sendikalarla ilgili görüş ayrılığı ilk olarak Troçki ile sendika kökenli merkez komite üyesi Tomski arasında baş gösterdi. 9 Kasım 1920’de düzenlenen Merkez Komitesi Plenumunda Lenin’in konuyla ilgili olarak Tomski’yi ısrarla desteklemesi sonrasında Merkez Komitesi ikiye bölündü.
Komintern’in 1920’li yıllarda Anadolu’da verilen emperyalizm karşıtı bağımsızlık mücadelesinin desteklenmesi politikasının sonucu olarak Türkiye’de de TKP’nin Cumhuriyet idaresini desteklediği bilinmektedir. Ancak Komintern’in ve TKP’nin Cumhuriyet yönetimine verdiği destek koşulsuz bir destek değildi.
Şefik Hüsnü Deymer 1920 yılında kurulan ve Türkiye’de bilimsel sosyalizm mücadelesini ilk olarak ortaya koyan TKP’nin (Türkiye Komünist Partisi) önde gelen yöneticisiydi.
Sovyetler Birliği’nde 1920’li yıllarda ortaya çıkan tek ülkede sosyalizmin tartışması Marksizm’in Stalin ve Troçki tarafından temsil edilen çizgileri arasındaki farklılaşmanın derinleşmesine ve Bolşevik Partisi’nde bölünmesine yol açmıştır.
Marksizmin iki farklı akımının temsilcileri olan Stalin ve Troçki’nin görüşlerinin geri ülkelerdeki emperyalizm karşıtı ulusal bağımsızlık mücadeleleri konusunda kısmen birbirine yakınlaştığı söylenebilir. Bazı farklarla birlikte Stalin ve Troçki tarafından temsil edilen siyasal çizgilerin her ikisinin de geri ülkelerdeki ulusal bağımsızlık mücadelelerini destekleyici konumda yer aldıkları görülmektedir.
Türkiye’nin tekstil ve iplik fabrikalarında kapasite kullanım oranı yüzde 30’lara düştü ve fabrikalar kapanma tehlikesiyle karşı karşıya bulunuyor.
19. Yüzyıl'ın sonunda Rus sosyal demokratların örgütlenme ve siyasal mücadele sorunlarının tartışıldığı Ne Yapmalı isimli broşürde o dönemin siyasal akımlarından olan Trade Unionculuk (ekonomizm) da değerlendirilmekteydi.
