19. Yüzyıl'ın sonunda Rus sosyal demokratların örgütlenme ve siyasal mücadele sorunlarının tartışıldığı Ne Yapmalı isimli broşürde o dönemin siyasal akımlarından olan Trade Unionculuk (ekonomizm) da değerlendirilmekteydi.
Ekonomizm eleştirisinde o dönem Rus sosyal demokratların büyük çoğunluğunun hemen bütün zamanlarını fabrika koşullarının teşhirinin örgütlenmesine ayrıldığı belirtiliyordu. Yapılan bütün teşhirler belirli bir sanayi kolunda işçilerle işverenler arasındaki ilişkilere değiniyordu ve bunların sağladığı tek şey işgücü satıcılarının metalarını daha iyi koşullarda satmayı ve salt ticari alışveriş alıcılarl savaşmayı öğrenmesi olmuştu. Bu teşhirler her ne kadar sosyal demokrat hareketin başlangıcı ve onu oluşturan parçası olabilecekken, salt sendikal mücadeleye ve sosyal demokrat olmayan bir işçi sınıfına da yol açma olasılığını da gündeme getirmekteydi. (agy, s: 73) Ancak sosyal demokrasi yalnızca işgücünün daha uygun koşullarda satılması için değil, aynı zamanda mülksüzlerin kendilerini zenginlere satmaya zorlayan toplumsal düzenin kalkması için de işçi sınıfına önderlik etmeliydi. (agy, s:74)
Buna göre "Eğer işçiler, öteki toplumsal sınıfların herbirini, entellektüel, manevi ve siyasal yaşamlarının bütün belirtilerinde gözlemleyebilmek için somut ve herşeyden önce güncel siyasal olgular ve olaylardan yararlanmasını öğrenmezlerse; eğer materyalist tahlil ve ölçüleri, nüfusun bütün sınıflarının, tabakalarının ve gruplarının yaşam ve eylemlerinin bütün yönlerine pratik olarak uygulamayı öğrenmezlerse, çalışan yığınların bilinci, gerçek bir sınıf bilinci olamaz." (Agy, s: 89)
Kaynak:
Ne yapmalı? Hareketimizin can alıcı sorunları. Sol yayınları, birinci basım, s: 74-89.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder